توقع مردم از شعرا

مقام معظم رهبری(مدظله العالی) می فرمایند:
من، هم شعر را دوست دارم، هم شعرا را. يعني هر کسي که شعر خوب مي گويد و شاعر است، واقعا من بي اختيار احساس محبت قلبي نسبت به او مي کنم . مي خواهم عرض بکنم که من قدر اين نعمت را در وجود شماها مي دانم . طبيعتا به همين نسبت هم انتظاراتي دارم .
يکي اين که الان ما بايد ببينيم، اين دوره ي از زندگي ملت و تاريخ ما، چه چيزي را مي طلبد. اين، يک مسأله است. نمي شود هم به شاعر گفت که شما فقط همين را بگو. نه، شاعر تابع احساسات و عواطف و درک عقلاني خود و تابع مسايلي است که در سر راه زندگي او پيش مي آيد؛ اما در کنار آنها مي شود به شاعر گفت که اين را هم محاسبه کن. ببينيد که واقعا امروز چه چيزي از شما توقع مي رود.
اين چيز بدي نيست که آدم ببيند چه چيزي از او توقع مي رود؛ چون توقع، توقع يک ملت است. شاعر که نمي تواند بگويد من از ملتم جدايم، يا به ملتم اعتنا نمي کنم. اگر کسي بگويد من با ملت نيستم، آن قدر ارزش ندارد؛ يعني واقعا در مقياس و معيار تاريخ، يک چيز بي ارزش است. کسي که به مردم خود و به آن انتظار درست زمانه پشت کند، ولو چند روزي هم جلوه يي داشته باشد، اما جرقه يي بيش نيست. واقعا اين نکته ي مهمي است که آدم ببيند الان حيات اجتماعي اين ملت از او چه مي طلبد؛ دنبال آن برود.

من گاهي که آثار مخالفان انقلاب و اسلام را - از هر گروهي که هستند - مطالعه مي کنم، مي بينم که اينها روي چند مسأله متمرکز شده اند. آقايان بايد اين چند مسأله را پيدا کنند. شاعر امروز، بايد اين چند مسأله را پيدا کند و روي آنها متمرکز بشود و حق زمان عمومي را نسبت به اين چند مسأله ادا کند . به نظر من، اين يکي از آن خلأهاست که وجود دارد. البته چيزهاي بسيار خوبي وجود دارد که آدم مي شنود . ليکن به نظر من، توجه جديتري را مي طلبد.
منبع: حديث ولايت، جلد چهارم، ص 121-120.